AVC limiet geldt ook zonder AVC

Als een nationaal wegvervoerder aansprakelijk is, dan hoeft hij in principe niet meer te vergoeden dan de wettelijke limiet van EUR 3,40 per kilogram, zelfs als de schade aan de vervoerde goederen vele malen hoger is. De wettelijke limiet wordt herhaald in de AVC 2002 en wordt ook wel de AVC limiet genoemd, ter onderscheiding van de hogere CMR limiet voor grensoverschrijdend vervoer.

Een Groningse koper van een Limburgse keuken was zich hiervan niet bewust en betaalde hier een flinke prijs voor. Toen hij op een goede dag thuis kwam, was zijn keuken bezorgd. Er was alleen niemand thuis geweest en de chauffeur had de keuken hardhandig op de stoep gezet en onafgedekt buiten laten staan. De keuken was ernstig beschadigd en zo goed als waardeloos geworden. De vervoerder beroept zich tot frustratie van zijn wederpartij op de AVC en de daarin opgenomen limiet. In de juridische procedure stelt de Groninger dat de AVC niet van toepassing zijn of vernietigd moeten worden, om zo de limiet van tafel te krijgen. Het hof Amsterdam smoort het debat over toepasselijkheid van de AVC in de kiem. Ook zonder de toepasselijkheid van de AVC 2002 is de limiet immers van toepassing.

De manier om een limiet te “doorbreken” is aan te tonen dat er sprake is van opzet of bewuste roekeloosheid van de vervoerder. In dit geval ging het om handelen van een individuele chauffeur en niet om handelen van de vervoerder (op ondernemingsniveau). Hoezeer het handelen van de chauffeur wellicht ook zou kwalificeren als bewuste roekeloosheid, tot doorbraak had het nooit kunnen leiden.

Tot slot zou het in heel bijzondere omstandigheden naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar kunnen zijn dat er een beroep op de limiet wordt gedaan. De rechtbank Alkmaar oordeelde nog dat van zo’n situatie sprake is en kende volledige schadevergoeding toe. Het Hof Amsterdam is onverbiddelijk en laat daarbij zwaar wegen dat het hier gaat om een wettelijke beperking en niet om een contractuele uitsluiting van aansprakelijkheid.

De koper moest genoegen nemen met een beperkt bedrag aan schadevergoeding. Op de koop toe moest hij de proceskosten betalen. Hiervan had hij ongetwijfeld een heel aardige keuken kunnen kopen. Toegegeven, dit alles voelt misschien krom, maar het is toch echt “recht”.

Deel dit artikelShare on LinkedInTweet about this on TwitterShare on FacebookShare on Google+Email this to someone

< >